Ukształtowanie i klimat

Bogate w walory krajobrazowe, przyrodnicze i historyczne województwo podkarpackie lokuje się wśród najbardziej atrakcyjnych regionów kraju. Obejmuje swym zasięgiem trzy odrębne krainy fizjograficzne.

Północną część województwa zajmują równiny z falistymi płaskowyżami Kotliny Sandomierskiej, część środkową - Pogórze Karpackie, natomiast część południową obejmują góry Beskidu Niskiego i Bieszczady. Od strony północno - wschodniej przylega fragment Roztocza z płaskowyżami przedzielonymi licznymi dolinami i parowami.

Wysokości względne regionu wahają się od 130 m n.p.m. w dolinie Wisły do 1300 m n.p.m. w Bieszczadach, co powoduje duże zróżnicowanie klimatyczne, od nizinnego, poprzez podgórski do górskiego. Różnice wysokości mają niewątpliwy związek z bogatą szatą roślinną i rzadko spotykaną fauną. Około 35% powierzchni województwa podkarpackiego pokrywają lasy, a ponad 45% powierzchni objęte jest różnorodnymi formami ochrony prawnej.

Środowisko Naturalne

Województwo Podkarpackie jest jednym z najbardziej zalesionych w kraju (35,9% pow. województwa), posiadającym, szczególnie w swej południowo-wschodniej części, naturalne ekosystemy. Na terenie województwa występują złoża siarki rodzimej, złoża gazu i ropy naftowej oraz unikalne na skalę europejską wody mineralne (szczawy wodorowęglanowo-chlorkowo-sodowe). Obszar emisji zanieczyszczeń do atmosfery nie przekracza 0,5% emisji krajowej. Podkarpacie jest jednym z nielicznych regionów w Polsce, gdzie występują wody I klasy czystości (obszary górskie). Występuje tu wiele rzadkich i zagrożonych gatunków wpisanych do "Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt". W zależności od stanu zachowania biocenoz, różnorodności elementów przyrody żywej i krajobrazu, nagromadzenia zbiorowisk i gatunków unikalnych wprowadzono obszary prawnie chronione oraz formy prawnej ochrony indywidualnej. Wymienione prawne formy ochrony w Podkarpackim zajmują obszar o łącznej powierzchni ponad 812 tys. ha, co stanowi 45,5% powierzchni województwa.

Parki Narodowe

Tereny szczególnie wartościowe, ze względu na unikatową faunę i florę, zachowywane są w stanie nautralnym jako parki narodowe i rezerwaty przyrody.
Bieszczadzki Park Narodowy - zajmuje 27.834 ha i mieści w swych granicach najcenniejsze partie polskich Bieszczadów. Zarówno uroda krajobrazu, biocenozy naturalne (lasy) i półnaturalne (połoniny), jak i bogactwo fauny i flory pozwala uznać ten drugi w Polsce co do wielkości park narodowy za jeden z największych w Europie obszarów chronionych. O bogactwie flory parku świadczy ok. 900 gatunków roślin naczyniowych, ok. 300 gatunków porostów, ponad 200 gatunków mchów, ok. 20 gatunków śluzowców i wiele gatunków grzybów. Park jest siedliskiem ponad 200 gatunków kręgowców, w tym 40 gatunków ssaków z takimi przedstawicielami, jak niedźwiedź brunatny, żubr, wilk, lis, dzik, jeleń szlachetny, łoś, sarna, ryś, żbik, borsuk oraz swoistą dla połonin grupę gryzoni.

Położenie

Województwo podkarpackie leży w południowo-wschodniej części Polski i graniczy bezpośrednio z Ukrainą i Słowacją. Zajmuje powierzchnię 17926 km. kw. (5,7% powierzchni kraju). Dzieli się na 20 powiatów, 4 miasta na prawach powiatów oraz 160 gmin; 45 miast.
Siedzibą wojewódzkich władz samorządowych i rządowych jest Rzeszów.
Główne miasta to Rzeszów (160 tys. mieszkańców), Tarnobrzeg (51 tys.), Stalowa Wola (72 tys.), Przemyśl (69 tys.), Mielec (65 tys.), Krosno (50 tys.). Najatrakcyjniejszymi turystycznie obszarami województwa podkarpackiego są tereny Beskidów Wschodnich z Bieszczadami, Beskid Niski, Pogórze Środkowobeskidzkie oraz Roztocze.

Parki Krajobrazowe

Park krajobrazowy jest obszarem chronionym ze względu na wartości przyrodnicze i kulturowe . Podstawowym priorytetem jest tu zachowanie równowagi ekologicznej ale nie powoduje to wstrzymania na tym terenie działalności gospodarczej. Obszar parku obejmuje ekosystemy mało przekształcone przez człowieka, wraz z zabytkami kultury materialnej i pamiątkami historycznymi.

Gałęzie gospodarki dopuszczalne w parku krajobrazowym, to gospodarka rolna, leśna i rybacka.