Oprócz niesamowitej atmosfery i urokliwej okolicy proponujemy państwu 15 miejsc noclegowych w pięciu pokojach: - dwa 4 osobowe - jeden 3 osobowy - jeden 2 osobowy - jeden 2 sobowy z podwójnym łożkiem Do dyspozycji gości jest w pełni wyposażona kuchnia, pokój kominkowy, jadalnia, teren rekreacyjny, altanka oraz parking.
Jeden dzień - 800zł Trzy dni (np. weekend piątek, sobota, niedziela - 1200zł. Każdy następny dzień 400zł.
Istnieje możliwość wynajęcia terenu pod imprezy plenerowe, oferuję państwu do dyspozycji altankę wyposażoną w grill, miejsce na ognisko, sprzęt wodny oraz rowery. Teren znajduję się w bezpośrednim sąsiedztwie jeziora.
Imprezy okolicznościowe w pięknym zabytkowym dworku z XVIII wieku pozwolą państwu poczuć niezapomnianym klimat staropolskiej gościny. Zapewnimy państwu catering oraz zakwaterowania. Chętnie odpowiemy na wszelkie Państwa pytania.
e-mail: t.musielak@list.pl
Pokojów: 5 Ilość łóżek: 14 Odległość od morza, jeziora: 30metrów
Akceptacja psów:
Legenda:
Serwis:
Serwisy
PODSTAWOWE INFORMACJE O UDOGODNIENIACH
Ceny
PODSTAWOWE INFORMACJE O CENACH
Jeden dzień - 800zł Trzy dni (np. weekend piątek, sobota, niedziela - 1200zł. Każdy następny dzień 400zł.
Kontakt
KONTAKT
Powstał pod koniec XVII w. Wiąże się ten fakt z ówczesnym właścicielem Salina szlachcicem Bninem Salickim. Mansardowy dach dworek mógł otrzymać w trakcie kolejnych remontów w połowie XVIII w. Obecnie za datę jego powstania przyjęto 1758 rok. W 1704r. Michał Ernest Rexin, starosta malborski, generał lejtnant wojsk koronnych (1696-1768 r.) został właścicielem Salina. W 1756 roku Michał, Ernest von Rexin utworzył majorat ze swych dóbr: Gniewino, Salino, Świechowo, Wódka, który w 1762 roku przekazał bratu, generałowi Franciszkowi Ludwikowi Rexinowi. Dwór w Salinie służył rodzinie jako resztówka, czyli dożywocie dla podeszłych wiekiem członków rodziny. Ród Rexinów był właścicielem Salina od co najmniej 1704 roku do połowy XIX wieku, kiedy wieś przeszła w ręce rodziny von Krauze, których własnością była do 1945 roku. Herby obu rodów umieszczone były w sieni dworu. Dworek ma swojego ducha. Jest nim Biała Dama , która w wietrzne wieczory wyłania się w stroju ślubnym z jeziora, przychodzi do dworu nawołując babcię, aby błagać ją o przebaczenie. Jak głosi legenda jedna z córek Rexina zakochała się w junkrze pruskim. Babcia broniąca polskości rodu nie udzieliła błogosławieństwa młodym i rzuciła klątwę. Kulig weselny wraz z parą młodych pochłonęła toń jeziora. Interesujący jest fakt, iż w zapiskach historycznych dotyczących tej miejscowości, rzeczywiście istnieje wzmianka o kuligu, który utopił się w jeziorze Salinskim, a przy brzegu wyspy położonej na jeziorze znaleziono fragmenty płóz od sań. Wejście do dworu jest centralnie usytuowane z dwoma zbliżonymi do kwadratu oknami. Na przedłużeniu osi środkowej komin. Wejście prowadzi do prostokątnej sieni. Po obu stronach zgrupowane są pokoje mieszkalne. Naprzeciw schody prowadzące na poddasze, za sienią była kuchnia. Dwór ma 5 pomieszczeń na parterze i 5 sypialni na piętrze. Wnętrze dworu zdobi kominek i cztery XIX-wieczne piece, a ponadto skrzynia posażna z 1769 roku. Zachował się również unikatowy nocnik przenośny- metalowy bogato zdobiony. Dwór zdewastowany po II wojnie światowej, został odbudowany w 1972 - 75 staraniem firmy „Technirol" (według proj. arch. Kazimierza Jarosza). Podniesiono wtedy nieco dach, gdyż pierwotnie poddasze nie miało pokoi mieszkalnych, dobudowano również kuchnię. Po pożarze w sierpniu 1987 roku, który zniszczył dach i część poddasza, dwór został odbudowany i od 1994 do roku 2000 był własnością firmy „Hydromex". Od 2004 roku dwór jest własnością prywatną. Podwórko dworu miało pierwotnie charakter folwarku. Do dnia dzisiejszego zachowały się fundamenty zabudowań gospodarczych (stodoły, obory, chlewów). Przy lewym alkierzu rośnie wspaniały około trzystu letni dąb, pomnik przyrody.
.jpg
)
.jpg )
